Toplam ömrümüzün 7654367897654367544676 saatini
duraklarda geciriyoruz.. Beklersin hastanın sabahı beklediği kadar.. Taze ölüyü
mezar kadar.. Şeytanı karıştırmayalım işe.. Gelmez ! Hep bi sonrakinde senin
beklediğin çıkıp gelecek ansızın diye yüzersin umut deryasında.. Tik tak tik
tak.. "Ne bir ses ne de haber gelmiyor artık senden .. Öylece kalakaldım
deli hasretinle ben" mode on.. Ama madem o kadar bekledm ha geldi ha
gelecektir diye diye kendini avutursun.. Süre uzadıkca iyice hırslanırsın : -O
otobüs gelecek ve ben binecem leynn!! Gelmez..Hani anime kızları ağlayınca
gözyasları kocaman olur da şekilden şekile girerek zırzıra bağlar ya..Heh işte
öyle tepine tepine ağlayasın gelir.. Nacizane tavsiyem o vefasıza bel
bağlamayın blogger sakinimsileri.. Kendime kural diye beynimin ince
kıvrımlarına dip not düşüyorum o zamanlar : İlk gelen otobüse binmek durakta
kök salmaktan daha optimum bi çözümdür,Nash dengesidir hatta! Yok efendm o
benim evimin uzağından gecer,more and more hırsıyla beklemeye kalkarsan durakta
876 yıl yaşlanır,kemirmekten tırnağın kalmaz,saçına aklar düşer benden demesi..
Timeeeeee is marching onnnnn! and time.. Still marching onnnnnn! (:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder